Niemand weet hoe de schepping precies heeft plaatsgevonden. In de bijbel lezen we dat God sprak en Hij ‘hemel en aarde en heel hun legermacht in zes dagen formeerde’ (Gen. 2: 1). Maar hoe het ontwerp en het creatieve proces precies tot stand kwam weten we niet. Sommigen menen dat we die zes dagen niet al te letterlijk moeten nemen en dat deze als periodes of fases gezien moeten worden. Die overtuiging komt voort uit een gebrek aan geloof en komt tegemoet aan het verlangen om alles wetenschappelijk te kunnen verklaren.
Feit blijft dat God de Schepper is en Jesaja geeft aan dat Hij met grote zorgvuldigheid te werk is gegaan. Als we zien hoe complex en perfect de schepping in elkaar zit, dan moet daar wel een Meesterbrein achter zitten. Dan kunnen we niet anders zeggen dan: ‘Hoe groot zijn Uw werken Here, U hebt alles met wijsheid gemaakt, de aarde is vol van Uw rijkdommen’ (Psalm 104: 24).
Dat betekent dat wij een grote verantwoordelijkheid hebben, om met dezelfde zorgvuldigheid met de schepping om te gaan. Het betekent ook dat we met liefde en respect naar onszelf en anderen mogen kijken, want de Schepper heeft ons ‘met eer en glorie gekroond’ (Psalm 8: 6).
Met dat in gedachten mogen we weten dat Hij met de grootste zorgvuldigheid ons leven leidt. Als Hij zoveel aandacht heeft gegeven om elk mens te vormen in de moederschoot, om een embryo cel voor cel te weven en te laten ontwikkelen totdat de geboorte op het juiste moment plaatsvindt, dan wil Hij ook betrokken zijn bij wat wij van het leven maken dat Hij ons heeft gegeven.
Hij zal nooit loslaten wat Zijn hand begonnen is. Dat maakt je stil en vol verwondering.
‘Als ik uw hemel zie, het werk van Uw vingers, de maan en de sterren, die U hun plaats gegeven hebt, wat is dan de sterveling, dat U aan hem denkt, en het mensenkind, dat U naar hem omziet?’ (Psalm 8: 4, 5).
