Jesaja profeteert diverse keren over de dag, dat het volk Israël Jezus zal zien en zal herkennen als de Messias, die zij altijd hadden verwacht. Jesaja vergelijkt het met de dag dat de oogst wordt binnengehaald. Wat opvalt, is dat hij daarbij benadrukt hoe persoonlijk die ontmoeting zal zijn: één voor één worden ze als graankorrels opgeraapt, nadat de aren zijn uitgeklopt.
Dat betekent dat God met iedereen een persoonlijk proces doorloopt. Wat voor elke Israëliet geldt, gaat op voor ieder mens. God heeft met elk mens een persoonlijke relatie. Elk mens is uniek en gaat met God een unieke weg. Daarom kunnen we elkaar ook niets opleggen wat wij persoonlijk met God beleven.
De één kan onbevangen in geloof een avontuur instappen, terwijl de ander eerst de kosten daarvan wil berekenen. De één kan zijn geloof op een uitbundige, extraverte manier uiten, terwijl de ander een stille aanbidder is.
We zijn allemaal verschillend, met een eigen karakter en onze eigen persoonlijke wandel met God. Samen laten we iets zien van Gods veelkleurigheid, want Hij heeft ons allemaal naar Zijn beeld en gelijkenis geschapen. In ieder mens zit een fractie van Gods karakter verborgen. Als we dat in elkaar ontdekken, dan kunnen we elkaar met andere ogen gaan zien.
De dag komt dat God niet alleen Israël, maar ons allemaal zal verzamelen. Dan zullen de aren worden uitgeklopt. Alles wat van de wereld was, en alles van ons ‘vlees’ zal van ons afvallen. Het zal als kaf met de wind verdwijnen en we zullen als pure, zuivere korrels zichtbaar zijn. Eén voor één zullen we dan voor Hem verschijnen, en samen zullen we ons voor Hem neerbuigen en Hem aanbidden.
